پرستار نمونه کشوری

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بهداشت و درمان صنعت نفت مسجدسلیمان فریده سیف پرستار نمونه کشوری شاغل بهداشت و درمان صنعت نفت مسجدسلیمان می باشد.در این خصوص مصاحبه ای با ایشان انجام شده که در ذیل آمده است:

در ابتدا ضمن تشکر از حضورتان در این گفتگو لطفا خودتان را معرفی کنید: احتراما اینجانبه فریده سیف متولد شهرآبادان  با 33 سال و اندی سابقه کاری شاغل بهداشت و درمان صنعت نفت مسجدسلیمان هستم.

به چه دلایلی  شغل پرستاری را انتخاب کردید؟ پرستاری از آن دست شغل هایی است که تنها با عشق می توان در آن ماند و ادامه داد. گرچه ورود به این رشته در دانشگاه و پرستاری خواندن مانند دیگر رشته های تحصیلی است و آنچنان تفاوتی ندارد، اما اشتغال به آن و پرستار ماندن تنها به واسطه عشق و علاقه به این حرفه می تواند ادامه پیدا کند.بنده نیز ضمن علاقمند بودن به حرفه پرستاری و از همه مهم تر با انگیزه خدمت به مردم و با پیروی از سیره پرستار دشت کربلا حضرت زینب(س) پرستاری را انتخاب کردم.

سابقه فعالیت و حضورتان در جبهه جنگ تحمیلی و دفاع مقدس رابفرمایید: آن رشادت‌ها و آن چیزی که ما در آن دوران دیدیم یک درس بود. جنگ باعث اتحاد بین همه شده بود, همان طور که در شرح زندگی  امامان و معصومین, در طول تاریخ ذکرشده و آنان چگونه  حماسه آفریدند. فکر می‌کنم دوران جنگ ما نیز یک حادثه بزرگ تاریخی بود, که سینه‌به‌سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل خواهد شد. در سال 1358 وارد آموزشگاه بهیاری شرکت نفت آبادان شدم ،با شروع جنگ تحمیلی در شهریور 59کلاس ها تعطیل شدند درآن زمان 18 ساله بودم خانواده ام به نهاوند مهاجرت کرده اما من بنا به وظیفه و ادای دین نتوانستم منطقه جنگی را ترک نمایم و در بیمارستان زیر نظر برادر شهید حمید چرخکان مسئول انجمن اسلامی بیمارستان شرکت نفت در بخش های داخلی ،جراحی و اورژانس بصورت مستمر و بدون هیچگونه دستمزدی تا پایان آذر ماه 1360 انجام وظیفه نموده و در این مدت در رسیدگی به مجروحین جنگی ، جابجائی و انتقال آنها به ماهشهر و اصفهان تلاش بسزایی داشتم.

از خاطرات دوران جنگ و دفاع مقدس بگویید: لحظه به لحظه جنگ برای من خاطره  ونعمتی بزرگ بود که خدا نصیب من کرد، بیشترین محل خدمت من در اورژانس شرکت نفت ابادان (اتاق عمل ۳)بود .کار کردن در زمان جنگ اصلا خستگی نداشت وما شیفت کاری  مشخصی نداشتیم ،از صبح تا شب سر کار بودیم بدون وقفه،فقط چند ساعت در شب استراحت داشتیم.زمانی اعلام کردند خون نیاز داریم من برای خون دادن رفتم،فشارخون من پایین بود وگفتند نمیتونی خون بدی .اما من رفتم و خون دادم بعدا خودم از حال رفتم و سرم تراپی شدم،وبعد فهمیدند دروغ گفتم.دو مجروح را با اتوبوس هلال احمر از آبادان  به خرم آباد واصفهان بردم وتحویل بیمارستان الزهرا دادم ودوباره با همون اتوبوس بی صندلی با مشقت زیادی به آبادان برگشتم،که ۵روز توی این مسیرها بودم،خاطرات تلخ شهادت رزمندگان و مجروح شدنشان که بعد از ۲۴ساعت درمان اولیه به شهرهای بزرگ منتقل میشدندواکثرا ما اسکورت آنها بودیم،تعدادی از مجروحین بعد از درمان دوباره برمیگشتند،اکثر شبها ما در راهروهای بیمارستان یا کتابخانه میخوابیدیم با لباس کار ،وقتی که انبار دارویی آتش گرفت با امداد بچه های امدادگر وبسیجیها وما وسایل را خالی کردیم البته بیشتر آنها سوخته بود. یک بچه قمی بسیجی دستش از آرنچ به پوستی بند بود وبین مجروحین میگشت وحالشونو میپرسید گفتیم بیا دستتو پانسمان کنیم ،حاضر نمیشد به اون برسیم میگفت به بقیه بچه ها برسید من چیزیم نیست با اصرار دستشو پانسمان کردیم واز آرنج قطع کردیم بازم میگفت من چیزیم نیست یه دست که این حرفها رو نداره ،ای کاش ما هم بتوانیم یک هزارم این ایثارو داشته باشیم .در ماه رمضان که افطار ساعت ۷بود شاید ۸ میشد وما هنوز افطار نکرده بودیم وبعد با دستهای خونی غذا رو از توی ترالی بانان خشک اصفهانی  ها افطار میکردیم،بله ،این خاطرات یک سفید پوش  دوران جنگ تحمیلی در دفاع مقدس میباشد که هیچ‌وقت تمام شدنی  نیست وتا آخر عمر با یاد آنها زندگی خواهم کرد ومن خود را یک شهید زنده  میدانم که لیاقت شهادت را نداشتم،شاید هم ماندم تا خاطرات جنگ را برای دیگرسپید پوشان بازگو کنم.

پرستاری را چگونه معنا می کنید؟ یک پرستار در ابتدا باید اسوه صبر و مقاومت پرستار دلسوز دشت خونین کربلا حضرت زینب کبری(س) را الگوی خویش قرار دهد. ایشان  علاوه بر پرستاری و مراقبت از حضرت امام سجاد (ع) که درروز عاشورا به شدت بیمار بود ، تقویت روحیه مجروحان و خانواده شهیدان، رسیدگی به بازماندگان و کمک به اطفال را نیز بر عهده داشت .واینها کوچکترین مسئولیت حضرت زینب (س) بود. با وجود اینکه می دانیم پرستاری یک وظیفه سنگین وارزشمندی است اما وظیفه حضرت زینب تنها پرستاری از بیماران واطفال و... نبود بلکه وظیفه اصلی یا به عبارتی پرستاری اصلی حضرت زینب همان نهضت خونین کربلا بود ، که اگر نبود زینب ، خون سالار شهیدان ویاران باوفای ایشان پایمال می شد. پرستاری یعنی ایثار ، گذشت، و داشتن وجدان همیشه بیدار. پرستار باید مهارت ارتباطی خوب، اخلاق مناسب، درک بالا و صبر زیادی داشته باشد. همچنین باید بتواند فشارهای کاری را تحمل کرده و آرامش خود را تحت هر شرایطی حفظ کند. باید دلسوز و مهربان بوده و ضمن صبر وشکیبایی با بیماران همدردی کند.شعار من همیشه این بوده که خودت را بجای بیمار بگذار وببین چه توقعی از پرستار داری؟ 

چه توصیه ای به دیگر پرستاران دارید؟مطمئنا هر کسی وارد این حرفه شده حتما علاقه داشته و بالطبع یکسری خصوصیات مهم پرستاری را باید رعایت کند مانند : داشتن مهارت کافی و معلومات به روز، وجدان بیدار، حس نوعدوستی، دلسوزی وهمدردی، صبر وشکیبایی در پرستاری و با رعایت این شرایط به نحو احسن انجام وظیفه نماید. 

درآستانه دوران بازنشستگی چه احساسی دارید؟ حس می کنم هنوز توانایی خدمت کردن دارم ،خدمت به بیمار حس خوب و دلنشینی در من ایجاد می کند.اکنون که با خاطری آسوده و وجدان راحت می روم حس بسیار خوبی داشته و برای تمام بازنشستگان آرزوی سلامتی و تندرستی دارم.

در آخر اگر صحبتی دارید بفرمایید: تمام حرفم این است ، با شرایط جبهه و جنگ و فرهنگ ایثار در دوران دفاع مقدس فاصله نگیریم , برای این انقلاب خون‌ها ریخته  شده است , شهیدانی  که نیستند و یادشان زنده است . باید  اهداف والایی که به خاطر آن جان‌عزیز خود را نثار کردن مستدام و مستمر پیگیری کنیم.